هرگز نگو که دوست داری اگر حقیقتا بدان اهمیت نمی دهی.... درباره احساست سخن نگو اگر واقعا وجود ندارد .... هرگز دستی را نگیر وقتی قصد شکستن قلبش را داری... هرگز نگو برای همیشه وقتی می دانی که جدا می شوی... هرگز به چشمانی نگاه نکن وقتی قصد دروغ گفتن داری.... هرگز سلامی نده وقتی می دانی که خداحافظی در پیش است .... به کسی نگو که تنها اوست وقتی در فکرت به دیگری فکر می کنی.... قلبی را قفل نکن وقتی کلیدش را نداری

 ادامه مطلب...

چرا تورا ساختم ؟
چرا ترانه های عاشقی را برای تو سرودم؟
حال دیگر عشق من خفته است, دستانم دیگر آغوش گرمت را طلب نمی کنند
وای بر من که چگونه در حسرت دوست داشتنت سوختم
وای بر من که چگونه شب و روزم را آلوده ی تو کردم
چه ناگاه بانگ نفسهایت را برایم خاموش کردی
چه ناگاه شیشه ی دلم را با غرورت شکستی
و چه  ناگاه  مرا در آتش عشق بی فروغت سوزاندی
رهایت کردم,رهایت کردم که دیگر در قفس قلبم اسیرو درمانده نباشی
عشق تو را برای خود یک خاطره ی جاویدانه ثبت خواهم کرد
یقین داشته باش که دیگر سرزمین تشنه ی دلم را با وجود تو سیراب نخواهم کرد
و گلهای زیبای باغچه ی عشقم را دیگر با نگاه تو آبیاری نخواهم کرد
تقدیر را اینگونه برایم رقم زدی می توانست زیباتر از این باشد
غنجه ایی در حال شکفتن باشد اما تو خواهان آن نبودی
دیگر نمی مانم,می روم ,میروم و آن کلبه عاشقی و آن غروب پاییزی را تمام زیبائیهایش به تو می سپارم
پس رهایش نکن بگذار بپاس عشقی که به تو داشتم این خاطرات برای همیشه زنده بماند
هرگز شوق سفر را با من نداشتی ... و هرگز مرا همراهی نکردی
نمیدانم خانه عاشقی کجاست و به کدامین سو باید رفت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تقدیر من تنهائی در پس تمامی لحظات خوشی ایست که همه به تک تک ثانیه هایش حسرت می خورند و تو تنها یار با وفای من بودی که روزهاست بی تو می خوابم و صبحدم بدون هیچ امیدی پلکهای خسته ام باز میکنم .میدانم نیستی و رفتی ایی .
تنهایم تنها تر از هر موجود زنده ای که خداوند خلق کرده. همزبانی با دل خسته ام نیست و همدمی در تاریکی روزهایی که همه آن را زیبا می بینند ولی من ............
آه که چقدر این دنیا برای من ساز غم میزند . بعضی وقتها به اینکه خدایا من واقعا بنده تو هستم شک میکنم . به حق خود در یک لحظه خنده ای که از ته دل بیاید و یا نشانه ای که امیدم باشد که هستی و نگاهم میکنی حسرت میخورم.به فکرمی وتقدیری برایم اندیشیده ای. کاش با من حرف میزدی و دلیل این همه بی وفایی عاشق صفتانت را باز گو میکردی و مرحمی بر قلب تکه تکه شده ام میگذاشتی .
خسته ام خیلی خسته و صبری برایم باقی نمانده. خیلی صبوری کردم .چشم بر تمامی آرزوهایم بسته ام ولی آیا آدمی مثل من بدون آرزو مرده ای متحرک بیشتر نیست؟؟؟؟؟؟؟
چند روز پیش عابری از من پرسید بزرگترین آرزویت چیست ؟
هر چه فکر کردم دیدیم از بزرگترین تا خردترین آرزوهایم نابود شدند سکوت تنها جواب من بود .
کاش در این مرداب زندگی ام نفوذ نمیکردی یا حداقل با دیدن ویرانه قلبم این چنین بذر نفرت نمیکاشتی .کاش میشد با یک خواب و بیدار شدن فراموشت کرد مثل خودت.